نخست بهتر است تعریف هر یک از این مفاهیم را بدانیم:
1- استرس:
وقتی اتفاق می افتد که چیزی تعادل درون روانی شما را بر هم می زند. منبع استرس که آنرا استرس آور (Stressor) می نامیم، می تواند بیرونی و فیزیکی یا درونی و روانزا باشد. از آنجا که برای عملکرد طبیعی و ایجاد انگیزه در انسان، لازم است تعادل روانی کمی برهم بخورد، سطحی از استرس نیز بر عملکرد او تاثیر مثبت دارد. نمودار زیر رابطه سطح استرس و عملکرد را نشان می دهد.
همانطور که می بینید بازه ای از میزان استرس وجود دارد، که به آن منطقه آسودگی (Comfort Zone) می گویند. با بالا رفتن سطح استرس و خروج از این منطقه همچنان عملکرد افزایش یافته تا به حد نهایی خود برسد. از این به بعد دریافت استرس عملکرد را کاهش می دهد و معمولا گفته می شود که شما استرس دارید. هر چند شکل کلی نمودار برای همه انسانها تقریبا یکسان است، ولی محل قله نمودار برای افراد مختلف متفاوت است.
مثالی از استرس در محل کار می تواند احساس از دست دادن مشتری باشد که تا سطحی معقول، سبب می شود شما کیففیت خدمات خود را بالا ببرید. اما میزان بیش از حد آن به کار شما آسیب می رساند.
2- اضطراب:
اضطراب تلاش سیستم روانی شما برای ایمن ماندن از طریق پیش بینی خطرات است و بصورت زیر تعریف می شود:
پاسخ عاطفی به منبع تهدید نامشخص.
مثال اضطراب در محل کار می تواند احساس دلشوره ناشی از شرایط سخت کاری باشد.
3- ترس:
ترس تلاش سیستم روانی برای ایمن ماندن از طریق پاسخ به خطر است و به شکل زیر تعریف می شود:
پاسخ عاطفی به تهدید یا خطر معین.
این احساس نیز پاسخ تکاملی بدن به خطر است. مثال در محیط کاری می تواند احساس شما باشد، وقتی که رییس شما بگوید از کار شما راضی نیست و می خواهد شما را اخراج کند.
بنا بر آنچه گفته شد، می توانیم تعاریف را به صورت زیر خلاصه کنیم:
- ترس: احساس فرد وقتی تهدید معین است و در زمان حال اتفاق می افتد و می تواند مثبت یا منفی باشد.
- استرس: احساس فرد به تهدید معین در آینده. می تواند مثبت یا منفی باشد.
- اضطراب: احساس فرد به تهدید نامعین و مبهم در آینده. همیشه منفی است.
منبع: +
